Oogstseizoen is begonnen. Update 4
Door: Joost Tax
Blijf op de hoogte en volg Joost
21 Mei 2017 | Malawi, Nsanje
Het oogstseizoen is begonnen in Malawi en dat hebben we geweten. De ene kind naar de andere kwam binnen op de eerste hulp. Al deze kinderen hadden rijst of bonen in lichaamsholtes, van neus, oor tot zelfs in de vagina. Vooral de laatst benoemde plek vond ik vrij opvallend, ik weet niet hoe je het voor elkaar krijgt…. Maar als de moeders hun gewas gaan oogsten leggen ze hun kinderen neer bij het geoogste gewas. En op een of andere manier kan dus een rijstkorrel of een boon vast te komen zitten in de neus, oor of vagina. Wat ik opvallend vond was hoe ze een boon uit de neus halen. Als eerste ontleden ze een pen, zodat alleen nog maar een buisje over is. Dan sluiten ze de mond van het kindje en blazen ze met het buisje in de (vrije) neus gat, zodat de boon uit de andere neus gat eruit vliegt. Een erg creatieve oplossing moet ik zeggen!
Tweede week op theatre begon meteen al met een (geïnfecteerde)wond spoeling. En niet zomaar een wond, deze mevrouw heeft een tijdje geleden op een vieze spijker gestaan. De wond die de spijker heeft achtergelaten is gaan ontsteken en heeft zich uitgebreid tot de hele onderbeen. Ik heb veel wonden gezien in mijn werk en stages maar dit spande echt de kroon. Gevoelige lezers, wees gewaarschuwd. Hoe ik het beste kan omschrijven, nou, de onderbeen zag uit als een boomstam. Het was helemaal opgezwollen en als je erop drukte kwam er pus eruit. Ook de geur van de wond was ook niet aangenaam, dit was overigens wel een komisch gezicht, een van de collega’s pakte een luchtverfrisser en spoot in de operatiekamer en zelf op de zwachtel zelf waarmee de wond was in gepakt. En het spoelen was ook geen fijn gezicht. Eerst werd met een pincet de bovenste laag van de huid weg gehaald. Eigenlijk zag het eruit hoe ze bij de turk de döner afschaven. Daarna werden een paar gaten in het onderbeen geprikt, om zo zoveel mogelijk pus eruit te halen. Toen dit klaar was hebben ze met Nacl (lichaamsvriendelijke vloeistof) gespoeld en werd het been opnieuw ingezwachteld. Ik dacht bij mijn eigen hoe kan dit ooit nog genezen. Dus ik vroeg aan een van mijn collega’s, wat is haar prognose. De chirurg schatte de kans op 50/50. Dus het kan twee kanten op. De goede kant en de foute kant. Als het foute kant opgaat, dan is een amputatie de enige oplossing. Maar voor nu is het afwachten
Zo’n grote wond kan eenvoudig voorkomen worden, door er op tijd bij te zijn. Daarom heb ik deze casus gebruikt voor mijn blog, want het is een goed voorbeeld is van wat een van de grote problemen zijn van de mensen hier in Malawi. Mensen zijn hier erg arm en kunnen geen behandeling in het ziekenhuis veroorloven. Ook iets van een zorgverzekering kunnen ze niet betalen. Met als logisch gevolg dat de mensen, die iets mankeren, niet naar het ziekenhuis gaan en er mee rond blijven lopen. En als het ziektebeeld een (te ver) gevorderde stadium heeft bereikt gaan ze pas naar het ziekenhuis, omdat ze echt niet verder mee kunnen leven, zoals bij de mevrouw die ik hierboven heb beschreven.
Op thearte komen veel patiënten langs, wat hierin opvalt is dat regelmatig mensen voorbij komen die hun eigen leeftijd niet weten(!). Er staat dan op papier +/- 70 jaar, of wordt de leeftijd geschat door de verpleegkundige. Heel apart om dat te zien.
Verder was het een rustige week op de theatre. Er waren weinig operaties gepland met als gevolg dat ik geen operatie kon assisteren. Wel heb ik een besnijdenis mogen doen. Elke vrijdag komen er jongens langs van rond de 10 jaar die een besnijdenis ondergaan. Dit is hun eigen keuze en niet vanuit hun geloofsovertuiging. Het is vooral uit hygiënisch opzicht, daarnaast schijnt het ook voor betere geslachtgemeenschap te zorgen, maar dat laat ik in het midden.
Maar dat het zo rustig was op theatre, konden we gezellig buurten met de collega’s. Ze zijn erg nieuwsgierig naar de verschillen tussen Malawi en Nederland. Ik en Noah hebben dit geprobeerd uit te leggen, maar dit was niet altijd even makkelijk. Want de verschillen, wat ik al eerder in mijn blogs heb beschreven, is haast niet te begrijpen en te beschrijven.
Overigens denkt iedereen hetzelfde over Nederlanders. We zijn aardige en open mensen maar we drinken allemaal veel melk. Dit komt omdat Nederland bekend staat om de koeien en weilanden. Ik en Noah hebben gelachen om dit vooroordeel.
Daarnaast merk je ook dat geloof hier een grote rol speelt. Ze waren ook erg benieuwd naar wat wij geloven. Ik zei dat ik gedoopt was en een beetje katholieke achtergrond heb. Maar Noah heeft niks mee gekregen met het geloof en dit konden ze maar moeilijk begrijpen. Ze zeiden, je moet toch in iets geloven. Niet dat ze er boos over waren maar ze waren vooral verbaasd. Het is wel interessant om dit soort gesprekken met de mensen hier te hebben.
Van het weekend was er een “disco” georganiseerd in de cuppenhal. De cuppenhal is de uitgaanscentrum van Muona. Eigenlijk is het een schuur met een koelkast waar je tegen betaling frisdrank en bier kan kopen. Een leuk feitje, de cuppenhal is vernoemd naar een Nederlandse dokter (dokter Cuppen) die een aantal jaren terug actief was in het Trinity Hospital in een periode van 20 jaar.
Ik ben samen met Merel, Emmie (twee medestudenten van onze groep) en Maxwell (anesthesist van het ziekenhuis) naar de “disco” gegaan. Het was een hele aparte ervaring. Wat mij het eerste opviel is dat de mensen hier echt goed kunnen dansen maar ook echt iedereen. Wij stonden als houterige Nederlanders ertussen. Maar je kunt wel merken dat de alcohol gewenning van de Malawiaanen niet gelijk is aan die van de Nederlanders. Want midden in de hal lagen 1 a 2 mensen op de grond, wat een komisch gezicht opleverde. Tijdens de disco is stroom wel drie keer uitgevallen. Dus alles was in een keer donker. Maar dan wordt snel de generator aangesloten zodat we verder konden feesten. Verder viel ook op dat 90% van de mensen die er waren, een man was. Volgens mij is dat ook meer de cultuur hier, dat vrouwen niet zo snel uitgaan, want die moeten thuis de huishouden doen.
Op een andere avond hebben we een afscheid feest gehad van Richard (engelse arts in opleiding), ook in de Cuppenhal. Hij heeft ook stage gelopen in het Trinity Hospital. Dit was een feest voor het personeel van het ziekenhuis. Het feestje begon rustig zonder muziek. Maar toen kwam iemand met grote muziek boxen en ging iedereen los. En op gegeven moment kwam ook muziek van rowwen heze langs. Blijkbaar hadden ze ook een Nederlandse muziek lijst. We hebben genoten, het was erg gezellig.
Volgende week begin ik op de kinderafdeling. Ik werk dan maar twee dagen want we gaan woensdag op vakantie. We gaan naar Zambia (safari) en we gaan naar Malawi Lake. Dus ik weet niet of ik dan mijn blog kan uploaden, dat is even afwachten. Zondag 4 juni ben ik weer terug in Muona. Verder heb ik echt genoten op de theatre, misschien dat ik op het einde van mijn stage nog hier een week actief ben, want ik vind dit echt een geweldige afdeling. Je ziet zoveel verschillende casussen en ziektebeelden voorbij komen. Het is erg afwisselend en een erg gezellig team.
-
21 Mei 2017 - 15:24
Annemiek:
Hey Joost, je hebt weer een leuk verhaal geschreven.
Om sommige dingen moest ik wel erg lachen.
Geniet aan komende week van jullie wel verdiende vakantie.
Groetjes en veel liefs,
Annemiek. -
21 Mei 2017 - 21:06
Marcel Tax:
Joost, wel lachen af en toe met deze blog. Je moet af en toe kunnen relativeren. Voorlopig geen dönner voor mij. HaHa ;-). . Ik ben benieuwd hoe de volgende afdeling bevalt. Voor nu: succes komende week en een fijne vakantie in Lake Malawi en een mooie safari in Zambia toegewenst. Groeten, Marcel -
21 Mei 2017 - 21:32
Paulien Verhoeven:
Wederom een heerlijk verhaal, je verteld het zo levendig dat je bijna het gevoel krijgt dat je erbij bent! Fijne vakantie! -
22 Mei 2017 - 14:09
Oma Tax:
Joost geweldig van alles wat je ziet,doet,en meemaakt voor ons niet te bevatten.een hele fijne vakantie en heel veel succes in je verdere loopbaan wij blijven je volgen. Veel liefs opa en oma. -
22 Mei 2017 - 22:34
Taco Tittse:
He Joost, weer een levendig verhaal! Nogmaals, wat maak je een hoop dingen mee daar, dat is voor jouw ontwikkeling echt een verrijking. En dat je dan ook nog een vakantie tussendoor kan houden is natuurlijk helemaal super. Geniet ervan en maak genoeg foto's! We zijn erg nieuwsgierig. Pas op voor de big five!!!
Groeten van de Ewijkse savanne. -
23 Mei 2017 - 15:59
Marja :
Hoi Joost,
Het was voor jouw weer een geweldige week, zoveel meegemaakt. Voor ons voorlopig ook geen broodje döner! Wat een verhaal. Geniet van je vakantie en ik kijk weer uit naar je volgende verhaal. -
23 Mei 2017 - 19:25
Anton En Wenda:
Wat maak je veel mee daar, zeg! We vinden het super om te lezen dat je ervan geniet. Fijne vakantie en we hopen dat je de big five spot! -
28 Mei 2017 - 12:29
Jo Verploegen :
Hallo Joost Met veel belangstelling jou relaas gelezen ik ben mischien wat laat met mijn reactie maar ik ben gisteren pas thuis gekomen als het met jou zo goed gaat als met mij (en alleswijst er op ) dan mogen we beide niet mopperen Joost met grote bewondering volg ik en met mij vele alles wat je daar meemaakt geweldig ik wens je van harte alle goeds met je prachtig werk ,maar denk ook aan je zelf heel veel groeten uit Ewijk van Ome Jo
-
04 Juni 2017 - 11:24
Christien Hendriks:
Hoi Joost, wat een ervaring krijg je. Wat kan je er leuk over schrijven! Ik blijf je volgen, groetjes Christien.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
