Slagers in opleiding update 6
Door: Joost Tax
Blijf op de hoogte en volg Joost
18 Juni 2017 | Malawi, Nsanje
Van de week hebben Noah en ik gestaan op de verloskamers. Dit is de tweede keer dat we hier stonden. In onze eerste week in Muona waren wij hier ook al te vinden. Het was aanzienlijk drukker dan de vorige keer. Het was een week vol verschillende casussen. We hebben elke dag wel minimaal 1 bevalling meegemaakt. Veel bevalling gingen goed, ik beschrijf alleen de bijzondere gevallen. Want als ik elke bevalling ga beschrijven wordt het een beetje eentonig.
Wat hier meteen eigenlijk opvalt zijn de leeftijden waarmee de vrouwen/meisjes hier bevallen. 18-20 jaar is heel normaal. Ik moet er niet aan denken dat ik nou al een kind had….
Er kwam zelfs een meisje binnen van 13/14 jaar(!) Dit was overigens wel erg komisch. We hadden het meisje opgenomen en haar in de “labour room” (kamer waar ze bevallen) geplaatst. Het meisje had 7 cm ontsluiting (hoe ver de baarmoedermond open is). Dus nog niet klaar om te bevallen (waar 10 cm voor nodig is). Wij keren terug naar ons kantoor en een paar mintuten later horen we in een keer het meisje schreeuwen: “doctor!”. We lopen er naar toe en we zien dat ze al bevallen is, zonder enige hulp. Heel bijzonder, en dat het zo makkelijk is gegaan. Want ik verwachte dat dit een hele moeilijke bevalling zou worden omdat het meisje nog zo jong is en ik dacht dat het lichaam hier nog niet klaar voor was. Maar niks is minder waar… Het meisje heeft geen complicaties aan de bevalling over gehouden. Nogmaals bijzonder.
Er was ook en geval waarbij de bevalling niet echt vorderde. Dus de arts had de beslissing genomen om de vliezen kunstmatig te breken (Normaal gesproken breken de vliezen vanzelf). Toen we het hadden gebroken zagen we dat het vruchtwater groen was. Dus dat betekend meconium houdend vruchtwater. Meconium houdend vruchtwater betekend dat er ontlasting van de baby in het vruchtwater zit. Dus kan er ontlasting in de longen van de baby komen en dit kan voor complicaties zorgen. Met andere woorden, de baby moest er uit. Uiteindelijk heeft de baby via de vaginale weg de weg naar buiten gevonden.
We hebben ook een ruptuur gezien. Een ruptuur is dat de vagina tijdens de bevalling uitscheurt richting de anus. Dit ging gepaard met veel bloedverlies, ook logisch aangezien het een goed doorbloed gebied is. Maar het was geen smakelijk gezicht.
Wat me echt is opgevallen deze week is dat veel vrouwen, die op de punt staan om te bevallen, lokale medicijnen gebruiken van medicijnmannen. Met het verhaal dat de medicatie de bevalling zou stimuleren. De medicatie die ze krijgen van de zo gehete medicijnmannen versterken inderdaad de weeën. Dus je zou denken, het werkt toch? Maar het zorgt alleen maar voor oponthoud. Want naast sterke weeën is er ook 10 cm ontsluiting nodig en de medicijnen die ze krijgen zorgt alleen voor sterkere weeën en niet voor een snellere ontsluiting. Bijvoorbeeld een vrouw heeft 6 cm ontsluiting en de weeën worden steeds sterker en ik denk dat het algemeen bekend is dat weeën pijnlijk en vermoeiend schijnen te zijn. Dus met als logisch gevolg dat de vrouw veel pijn heeft en is al uitgeput is voordat ze mag gaan persen. Kort om een vrouw krijgt steeds hevigere weeën maar niet met de juiste ontsluiting. Vaak is de vrouw verplicht tot keizersnee.
Naast dat het een verloskamer is, is het ook een neonatologie. Er kwam ook een baby binnen, waarbij ik mezelf afvroeg of het nog leefde. Zo vermagerd dat er haast geen leven meer inzat. Het kindje was zo uitgehongerd dat het amper zelf kon ademhalen. De baby werd meteen aan de zuurstof gelegd. We wilden ook saturatie gaan meten maar die was kapot, dus dan gaat het moeilijk. Dus we hebben maar geschat hoeveel zuurstof de baby nodig had. Maar ik vraag me af of de baby nog ooit van de zuurstof afkomt, het kindje zag er zo slecht uit.
We hebben ook rond de tafel gezeten met de hoofdarts, William en Sheila, om te over hebben wat we met de donatie geld gaan doen. We zijn tot de conclusie gekomen dat de matrassen op de kinderafdeling erg slecht zijn, dus hier kunnen we geld in investeren. Ook willen we saturatiemeters gaan kopen, want op sommige afdelingen (kinder- en verlos afdeling) zijn ze erg toe aan vervanging. Ook willen we iets met de brandcards gaan doen, want sommige wielen zijn niet meer rond maar vierkant. Dan weten jullie ook wat er met jullie geld gaat gebeuren, wel zo fijne gedachten.
Van het weekend vonden wij het tijd voor een beetje avontuur. Dus Merel en ik zijn naar de markt gegaan en hebben een kip gehaald. We vonden het tijd was dat zelf een kip konden slachten, zonder hulp van Raphael, die ons de eerste keer heeft geholpen. Ik zal maar niet beschrijven hoe het gegaan is, anders wordt ik nog opgepakt door de dieren bescherming als ik terug ben in Nederland. Maar ik moet zeggen, het ging vrij aardig voor de eerste keer, iedereen had een aandeel in het slachten. Eenmaal de nek om gedraaid en dood laten bloeden, hadden we de kip in een doos gelegd. In een stuiptrekking sprong de kip uit de doos, het leek net een vis op het droge. Maar we zijn allemaal een ervaring rijker en ’s avonds hebben we een kaars aangestoken voor de kip.
Ook valt de afgelopen tijd steeds vaker de stroom uit, dus hebben we besloten om een pitje te kopen waar we gewoon op vuur kunnen koken en niet afhankelijk zijn van elektriciteit.
Volgende week sta ik op general ward. Dit is de afdeling voor iedereen boven 15 jaar, dus zeg maar de volwassene afdeling. Er is een vrouwen kant en een mannen kant. Op deze afdeling komen heel veel verschillende casussen voorbij. Ik kijk hier erg naar uit.
-
18 Juni 2017 - 20:44
Annemiek:
Hey Joost,weer een heel mooi verhaal.Jullie zitten nu al ruim over de helft van jullie stage. Geniet nog van de laatste weken.
Vele groetjes van je hele trotse moeder. -
18 Juni 2017 - 22:52
Ruud En Gerry Janssen:
Hoi Joost,
Tjonge jonge wat maak je toch veel mee.Die bijzondere ervaringen nemen ze je niet meer af.
Moesten wel lachten om het KIP verhaal.... mannen....haha
We zien dat jullie al goede plannen hebben gemaakt voor het geld van de donaties, prima.
Nu maar lekker verder met de volgende uitdaging.
groetjes,
Ruud en Gerry Janssen
-
19 Juni 2017 - 08:29
Marcel Tax:
Hi Joost. Nog maar een beetje oefenen met het slachten. Dan kom je geroutineerd naar huis.... Ik denk dat jullile een goede bestemming hebben gevonden voor het geld. Zeker als het ziekenhuis het hier ook mee eens is. Echt goed besteed! Succes met het vervolg. Heb het weer met plezier gelezen. Groetjes, Marcel -
19 Juni 2017 - 11:15
Oma:
Joost geweldig wat je daar allemaal meemaakt, dat had je hier niet mee kunnen maken.gewldig, leerzaam, en een hele belevenis ik vind dat je met het geld een hele goede besteding hebt gevonden .verder nog heel veel succes, en vele groetjes van opa en oma -
19 Juni 2017 - 19:26
Taco Tittse:
geweldig weer wat je hebt meegemaakt. Dat kun je hier nooit evenaren. Een echte medicijnman als je terug komt. Hoogstwaarschijnlijk zijn een aantal ingrepen en behandelmethodes die jullie daar uitvoeren hier in nederland ondenkbaar. Ik blijf erbij dat je geen betere ervaring op kan doen en volgens mij is de bevolking en de medische staf daar ook blij met jullie hulp. Heel veel succes nog met het vervolg. Voor je het weet ben je al weer thuis. Gr. Taco. -
20 Juni 2017 - 16:34
Paulien Verhoeven:
Bedankt voor wederom een indrukwekkend verhaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
